Podłączanie podczas pracy, znane również jako Hot Swap, to funkcja umożliwiająca użytkownikom usuwanie i wymianę uszkodzonych komponentów sprzętowych, takich jak dyski twarde, zasilacze lub karty rozszerzeń, bez wyłączania systemu lub odcinania zasilania. Ta funkcja zwiększa zdolność systemu do szybkiego odtwarzania po awarii, skalowalność i elastyczność. Na przykład zaawansowane systemy dublowania dysków przeznaczone do zastosowań najwyższej klasy często oferują funkcję podłączania podczas pracy.
Z akademickiego punktu widzenia, podłączanie podczas pracy obejmuje wymianę podczas pracy, rozbudowę podczas pracy i aktualizację podczas pracy. Początkowo został wprowadzony w domenie serwerowej, aby poprawić użyteczność serwera. W naszych codziennych komputerach interfejsy USB są częstymi przykładami podłączania podczas pracy. Bez podłączania podczas pracy, nawet jeśli dysk ulegnie uszkodzeniu i zapobiegnie się utracie danych, użytkownicy nadal będą musieli tymczasowo wyłączyć system, aby wymienić dysk. Natomiast w przypadku technologii podłączania na gorąco użytkownicy mogą po prostu otworzyć przełącznik lub uchwyt, aby wyjąć dysk, podczas gdy system nadal działa nieprzerwanie.
Wdrożenie funkcji podłączania podczas pracy wymaga wsparcia w kilku aspektach, w tym w zakresie charakterystyki elektrycznej magistrali, BIOS-u płyty głównej, systemu operacyjnego i sterowników urządzeń. Zapewnienie, że środowisko spełnia określone wymagania, pozwala na realizację hot-pluggingu. Obecne magistrale systemowe częściowo obsługują technologię podłączania na gorąco, zwłaszcza od epoki 586, kiedy wprowadzono zewnętrzną rozbudowę magistrali. Począwszy od 1997 r. nowe wersje BIOS-u zaczęły obsługiwać funkcję plug-and-play, chociaż obsługa ta nie obejmowała pełnego podłączania podczas pracy, a jedynie obejmowała dodawanie i wymianę podczas pracy. Jednak ta technologia jest najczęściej stosowana w scenariuszach podłączania podczas pracy, eliminując w ten sposób problemy z BIOSem płyty głównej.
Jeśli chodzi o system operacyjny, obsługa plug-and-play została wprowadzona w systemie Windows 95. Jednak obsługa podłączania podczas pracy była ograniczona aż do systemu Windows NT 4.0. Firma Microsoft uznała znaczenie podłączania podczas pracy w domenie serwera i w związku z tym do systemu operacyjnego dodano pełną obsługę podłączania podczas pracy. Ta funkcja była kontynuowana w kolejnych wersjach systemu Windows opartych na technologii NT, w tym w systemach Windows 2000/XP. Jeśli używana jest wersja systemu operacyjnego powyżej NT 4.0, zapewniona jest kompleksowa obsługa podłączania podczas pracy. Jeśli chodzi o sterowniki, funkcja podłączania podczas pracy została zintegrowana ze sterownikami dla systemów Windows NT, NetWare firmy Novell i SCO UNIX. Wybierając sterowniki kompatybilne z tymi systemami operacyjnymi, spełniony zostanie ostatni element zapewniający możliwość podłączania podczas pracy.
W zwykłych komputerach urządzenia podłączone za pośrednictwem interfejsów USB (Universal Serial Bus) i interfejsów IEEE 1394 umożliwiają podłączanie podczas pracy. W serwerach komponenty, które można podłączać podczas pracy, obejmują głównie dyski twarde, procesory, pamięć, zasilacze, wentylatory, adaptery PCI i karty sieciowe. Kupując serwery, należy zwrócić uwagę na to, które komponenty obsługują funkcję hot-plug, ponieważ będzie to miało znaczący wpływ na przyszłe działanie.
Czas publikacji: 21 lipca 2023 r
